هرگز

هرگزچنین فجیع کسی خودرابه دارنیاویخت

درچهارراه باورمردم

درپیش چشم حسرت یک نسل

هرگزچنین فجیع کسی خودکشی نکرد

آیابدان که میکرد نمی اندیشید؟

یاکس به اونگفت راه چاره چیست؟

یاخودچنین نخواست؟

یعنی جزاین نبود

معنی عیارسنجی تاریخ

باشدکه چنین بنویسند

اینجاکسی غنوده است که بیش از صدهاسال تأخیردرکوثرخودداشت

اوبازمان خویش معاصرنبود

وکوزه سفالین قلبش

گنجایش مهربانی یک خلق رانداشت

اورانه تاب که مومیائی شود

ونه بخت سازگار

که دراوج جلوه محوشود

دراشک شوق آمدو

درمنجلاب رفت

همچون جنازه ای که به دارخویش آونگ است

وهنوزبه تلاش حرف می زند.

احمد شاملو